En na viereneenhalve maand winterslaap is ze weer tot leven gewekt! Ondanks het afkoppelen van de minpool had de accu er weinig zin in, maar dankzij startkabels en de accu in de Xantia van Timo zat er al snel weer leven in de brouwerij. Er mee rijden was nog niet het geval, want toen ik de GSA op zijn stallingsbanden zette ontdekte ik een finaal doorgescheurde aandrijfashoes linksvoor. Gezien de beperkte hoeveelheid uitgesmeten vet is het waarschijnlijk op weg naar de winterstalling gebeurd. Dus afgelopen weekend bij ons sleutelhok lekker aan de gang, in goed gezelschap overigens!
Afijn, na een middagje bikkelen en met hulp van Bram is de hoes nu vervangen door een universele hoes, zo eentje die zo rekbaar is dat de homokineet er niet af hoeft. Als hulpmiddel hebben we de kop van een oude colafles gebruikt, die flink was ingevet. Een spreider of een officieel hulpstuk was niet voorhanden, dus dan maar zo. Na heel wat gesjor en gefoeter is de hoes er dan uiteindelijk op gekomen. Nu nog de colafles er weer af krijgen want het uiteinde van de as zat nu muurvast in de tuit van de fles…
Nadat ook dat was gelukt en de hoes op maat van de homokineet was gesneden kon het vet erin en konden de riempjes erom. Voilà, boeltje weer dicht! Een volgende keer ga ik toch maar weer proberen om de homokineet er af te tikken, want dan gaat het toch allemaal nét even wat makkelijker. Maar ja, wie niet waagt...
Als het weer meezit dan mag de blauwe GSA komend weekend mee naar de voorjaarsmeeting van het Citroën Forum in Den Bosch. Ik hoop het, want oh wat was het weer fijn om weer in het GSA’tje te mogen rijden, en oh wat klonk het torretje weer heerlijk!
