De kop is eraf!
Sinds het vorige bericht ben ik diverse avonden in de weer geweest. Het bronzen busje is met veel moeite eruit gekomen en vervangen voor een nieuwe, de nieuwe koppeling zit er inmiddels op en de motor staat nu op een Workmate, zodat ik wat beter bij de kopmoeren en andere bouten en moeren kan. Na de nodige hoeveelheden koelbeplating gedemonteerd, de motorolie afgetapt, de oliekoeler uitgebouwd en de olieleiding van de kop losgemaakt te hebben, kon ik de kopbouten stuk voor stuk loshalen. Daarna was het even pielen en hannessen om de kop er af te krijgen, ook omdat het olieretourpijpje een beetje bleef vastzitten. Tsja, hoeveel kracht gebruik je dan? Dit is m’n eerste kop-demontage die ik bij welk type auto dan ook doe, dus geen referentie aanwezig. Maar uiteindelijk is het allemaal gelukt en lag vanavond alles netjes en intact naast het blok. Eerst maar eens even kijken hoe de cilinderbussen, zuigers en kleppen van de oude kop er uit zien.
En volgens mij ziet dat er voor een motor van die leeftijd (31 jaar) helemaal niet verkeerd uit. Benieuwd wat de experts er van vinden.
Nadat ik op de ‘nieuwe’ kop en op het blok de raakvlakken van kop en cilinderbussen zorgvuldig had schoongemaakt heb ik de ‘nieuwe’ kop er op geschroefd en voorlopig aangedraaid, netjes in de door m’n beide werkplaatshandboeken aangegeven volgorde. Toen vond ik het voor vandaag wel weer genoeg, het natrekken komt de volgende keer aan bod. Zodra deze kop klaar is mag de voorste nokkenaskeerring van de andere kop nog worden gedaan, aangezien die dus daadwerkelijk lekt. Máár... de kop is eraf!
